Kominy z cegieł – budowa i zastosowanie

Komin to element domu, który służy odprowadzaniu produktów spalania. W jego wnętrzu znajdują się często również kanały wentylacyjne, odpowietrzenie kanalizacji czy też wloty powietrza doprowadzanego do palenisk zamkniętych. W związku z czym, współczesne kominy to elementy budowane w sposób wielokanałowy, gdzie przewody mogą pełnić różne funkcje. Istotną kwestią w przypadku kominów jest ich szczelność. Tylko wtedy będą one zapewniały prawidłowe odprowadzenia zużytego powietrza, spalin lub dymu. Obecnie kominy montuje się z takich materiałów jak prefabrykaty czy kamionki, jednak to kominy z cegieł wciąż należą do najpopularniejszych rozwiązań.

Podział kominów ze względu na pełnione funkcje

Zgodnie z podstawowym podziałem wyróżnia się następujące kategorie kominów:

• kominy dymowe – ich minimalna średnica wynosi 15 cm, a przekrój minimalny 14×14 cm. Służą podłączaniu kotłów i kominków na paliwa stałe. Charakteryzują się odpornością na wysoką temperaturę – uchodzący z nich dym osiąga bowiem temperaturę powyżej 250°C,
• kominy spalinowe – przekrój tego typu kominów nie może być mniejszy niż 14×14 cm, a ich średnica powinna być większa niż 12 cm. Mają zastosowanie przy urządzeniach zasilanych gazem lub olejem opałowym. Muszą posiadać przewód, którego powierzchnia będzie odporna na agresywne oddziaływanie kondensatu. Istotne, iż materiał użyty do budowy tego typu komina nie musi być odporny na tak wysoką temperaturę jak dymowego, jednak istotne, by był odporny na agresywne działanie kwasu siarkowego,
• kominy wentylacyjne – służą odprowadzaniu zużytego powietrze z wnętrza domu. W ich przypadku nie jest wymagana odporność na wysoką temperaturę czy też na działanie agresywnego kondensatu. Wyloty tego typu kominów umieszcza się na bocznych ściankach, co ogranicza ryzyko przedostawania się do nich spalin lub dymu w sytuacji osłabienia lub odwrócenia ciągu.

Kominy budowane z cegieł

Komin z cegieł muruje się głównie w przypadkach, gdy mają pomieścić dużo kanałów i znajdują się przy ścianie nośnej lub na zewnętrznej ścianie domu. Cegły używane do budowy takiego komina muszą być dobrze wypalone z prostymi i gładkimi powierzchniami bocznymi. Tradycyjne kominy z cegły mogą być budowane zarówno jako wolnostojące, jak i połączone ze ścianami nośnymi. Z racji dużego ciężaru, istotne, by pod kominem została wykonana ława fundamentowa o wymiarach wynikających z dopuszczalnego obciążenia gruntu.

Prawidłowe wymiary komina z cegieł stanowią zawsze wielokrotności szerokości cegły, która wynosi 12 cm plus 1 cm spoiny. W związku z czym, kanały mają najczęściej następujące przekroje 14×14 cm, 14×27 cm lub 27×27 cm. W kominie mogą być utworzone kanały wentylacyjne – z reguły o wymiarach 14×14 cm, dymowe od palenisk na paliwa stałe oraz spalinowe od kotłów gazowych, olejowych I wyciągów nadkuchennych. W tego rodzaju kominach najczęściej montuje się wkłady kominowe kwasowe, zarówno sztywne, jak i elastyczne. Zgodnie z przepisami, kominy tradycyjne z cegły muszą być otynkowane.